Podsumowanie eliminacji: stabilizacja na 28. miejscu

Współczynnik krajowy za sezon 2022/23 – tydzień po tygodniu

Powyżej można zobaczyć, jak radziły sobie kraje z naszej okolicy tydzień po tygodniu. Udział dwóch klubów w I rundzie eliminacji LKE rzeczywiście pomógł nam, choć nie aż tak, jak by mógł. Po rewanżach I rundy były nawet dwa kraje lepsze od nas – Słowacja i Słowenia. Inne lepsze momenty dla nas to pierwsze mecze II rundy, rewanże III rundy i pierwsze mecze IV rundy. Ostatecznie, wraz z Rumunią, zdobyliśmy największą liczbę punktów w tej okolicy. Kazachstan szybko przestał się liczyć, wkrótce także Słowenia, choć nie tak spektakularnie, jak Białoruś rok temu.

Ranking krajowy za sezon 2022/23 – miejsca 24-31 tydzień po tygodniu

Skoro było tak dobrze, to czemu nam to nic nie dało? Tu wchodzi temat, który raz na jakiś czas powraca – po co w ogóle śledzić inne kraje, skoro wystarczy wygrywać i patrzeć na siebie. Otóż nawet jeden z lepszych wyników w eliminacjach w ostatnich latach nie sprawił, aby nasza pozycja choćby drgnęła. Straty i przewagi okazały się na tyle duże, że trudno było je zniwelować, wszystkie kraje przed nami punktowały niemal równie dobrze jak my, zaś kraje poniżej – znacząco gorzej.

W ciągu eliminacji na 27. miejscu byliśmy przez krótkie momenty – w trakcie pierwszych meczów II rundy oraz rewanżów IV. Zrównaliśmy się wtedy odpowiednio z Rumunią i Słowacją, ale tylko chwilowo. Teraz nasza strata do tego miejsca zmniejszyła się, ale losowania Lecha i Slovana nie ułatwiają zadania.

Ranking krajowy za sezon 2022/23 – straty i przewagi wobec miejsc 24-31

Jeżeli gdzieś chcielibyśmy zobaczyć jakiś postęp, to pewien tego element można dostrzec powyżej. Straty do miejsc 24-27 były stabilne, ale do 24. i 27. udało się je trochę zbić, zwłaszcza w I i IV rundzie. Pozycje 25. i 26. to te, na których kraje zmieniały się dość często, ale akurat nasza strata do nich zmieniała się w niewielkim stopniu i nadal wynosi ponad 1 punkt.

Mimo odpadnięcia Lecha z Qarabaǧem nasza przewaga nad Azerbejdżanem od rewanżów I rundy była bezpieczna i pozostało tak aż do końca eliminacji. Kazachstan i Słowenia spisywały się tak słabo, że już po II rundzie śledzenie ich wyników nie miało sensu. Żaden klub z tego kraju nie będzie uczestniczył w fazie grupowej, więc z ich strony nie ma nawet teoretycznego zagrożenia.

Wkład klubów we współczynnik krajowy

Po raz pierwszy od 12 lat w eliminacjach zabrakło Legii. Pod jej nieobecność znalazły się dwa kluby, które ciągnęły współczynnik w znaczącym stopniu, choć Lech miał na to o dwa mecze więcej niż Raków. Patrząc na inne kraje podobne do nas, każdy na miejscach 24-29 miał nieźle punktującego mistrza i niewiele gorszy drugi zespół. W przypadku trzecich i czwartych klubów też wyglądało to podobnie, choć jeśli chodzi o hierarchię w lidze z zeszłego sezonu, czwarte kluby bywały lepsze od trzecich – tak było w przypadku Lechii, ale i DAC czy Fehérváru.

W Azerbejdżanie trzeci i czwarty klub nie wniosły prawie nic, a w Kazachstanie dosłownie nic. W Słowenii zdobywanie punktów trochę stało na głowie – najwięcej zdobył wicemistrz, Mura, a mistrz, Maribor, trzy razy odpadł, osiągając w tych meczach łącznie dwa remisy. Blisko takiego scenariusza był także Slovan, ale jego awans w ostatniej chwili ze Zrinjskim wiele zmienia w kontekście dalszej części rywalizacji.

Cały wkład klubów w zdobywanie punktów, wszystkie kraje w ciągu ostatnich pięciu sezonów, można zobaczyć tutaj.

Sytuacja na koniec eliminacji

Poz.	Kraj	2018/19	2019/20	2020/21	2021/22	2022/23	Razem	Dystans
24	Bułgaria	4,000	4,125	4,000	3,375	2,750	18,250	1,750
25	Rumunia	2,375	5,875	3,750	2,250	3,500	17,750	1,250
26	Węgry	3,250	4,500	4,250	2,750	2,875	17,625	1,125
27	Słowacja	5,125	3,000	1,500	4,125	3,000	16,750	0,250
28	Polska	2,250	2,125	4,000	4,625	3,500	16,500	–
29	Azerbejdżan	2,375	3,375	2,500	4,375	2,000	14,625	1,875

Częściowo została już ona omówiona w podsumowaniu po rewanżach IV rundy i w komentarzu po losowaniu fazy grupowej. Różnice, zwłaszcza przy punktacji w fazie grupowej (0,500 za zwycięstwo, 0,250 za remis), wydają się niewielkie, ale paradoksalnie może nas czekać dłuższy czas na 28. miejscu. Azerbejdżan potrzebuje co najmniej czterech zwycięstw Qarabaǧu, a to i tak tylko wtedy, gdy Lech nic nie zdobędzie. Slovan z kolei ma bardzo korzystne losowanie i choć wystarczy jeden remis Lecha więcej, to przy tych składach grup może być o to trudno. Innym utrudnieniem jest udział dwóch klubów rumuńskich w fazie grupowej oraz nasza strata do Bułgarii (na miarę trzech zwycięstw i remisu więcej niż Łudogorec). W praktyce może nam zostać tylko rywalizacja z Węgrami, o ile Ferencváros nie poradzi sobie w trudnej grupie, a Lech zapunktuje co najmniej trzykrotnie.

Czego zabrakło?

Jak zwykle jest po eliminacjach pewien element rozczarowania. Trzeci sezon z rzędu jesteśmy w stanie wprowadzić dwa zespoły do IV rundy, ale tylko jeden do fazy grupowej. Nie zmienia się też to, że to nie tylko nasz problem. Szanse, podobne do Rakowa, miały CSKA Sofia i Fehérvár. One także, mimo zwycięstw w pierwszych meczach, przegrały w rewanżach i odpadły na ostatniej prostej. W naszej okolicy dwa kluby do gry w grupie wprowadziła tylko Rumunia. Przyznam, że śledziłem ich występy dokładnie, zwłaszcza FCSB i CFR. Może ciężko w to uwierzyć, ale było tam sporo szczęścia, a na niektóre mecze, w szczególności CFR, po prostu nie dało się patrzeć. Ostatecznie jednak Rumuni skorzystali na łaskawych losowaniach tych klubów oraz rozstawieniu FCSB. My mieliśmy tylko część tych udogodnień, to znaczy Lech miał sumarycznie równie łatwą ścieżkę co CFR, za to Raków nie miał tak łatwo i szczęśliwie jak FCSB.

Choć I i II runda były w naszym wykonaniu niezłe, zabrakło też trzeciego klubu, który zrobiłby różnicę na tle innych krajów. Jak widać, one też miały po dwa punktujące kluby, ale brakowało trzeciego. Pogoń być może z Basel i tak by odpadła, ale z pewnością za łatwo przegrała z Brøndby. Drużyna i trener Lechii prawdopodobnie zrobili co mogli przeciwko Rapidowi, ale kierownictwo klubu zupełnie nie pomogło, a wręcz rzuciło im kłody pod nogi. Na pierwszy rzut oka wydaje się to niewiarygodne, ale Lechia miała naprawdę niezłą ścieżkę do IV rundy. Nawet gdyby nie dostała się do fazy grupowej, mogła zostawić po sobie nieco więcej punktów.

O wynikach naszych klubów na Islandii lepiej już nie wspominać po raz kolejny.